Chór

Darren Mellark

Wchodziłem do sali lekko przytłoczony,ostatnio nie działo się tu zbyt wiele.Usiadłem koło Chrisa i dałem mu teczkę,którą trzymałem w ręce.
-Skserowałem ci wszystkie notatki z poprzedniego tygodnia,zapisałem ci daty testów i inne takie.Przepraszam,że dopiero teraz,ale jakoś nie miałem do tego głowy.Co z tobą?Byłeś chory?-rozmawiałem z Chrisem kiedy odezwał się James,popatrzyłem na niego z zaciekawienie a zarazem przerażeniem.
-Jakie morderstwo? W naszej szkole,nic o tym nie słyszałem-spojrzałem pytająco na resztę - Znasz jakieś szczegóły?

Chris Parker

- Wielkie dzięki - powiedziałem przejmując teczkę od Darrena - Ratujesz mi życie. - powiedziałem. Nie zdążyłem odpowiedzieć na pytanie Darrena jak odezwał się James. Nie wiedziałem co o tym sądzić
- Morderstwo i do tego uczennicy? - zdziwiłem się patrząc to na James'a to na Darrena - Nic o tym nie słyszałem. - Usłyszałem słowa Darrena na ten temat - Właśnie James - powiedziałem - Wiesz może coś więcej?

James Flanagan

- Nie za dużo.- powiedziałem krótko.- Ojciec jest policjantem i według swojej profesji, nie lubi zdradzać szczegółów, ale mówił, że to paskudna sprawa. Dziewczynę wcześniej zgwałcono, a potem zmasakrowano ciało. Znaleźli ją w niedzielę rano gdzieś w lesie za Limą. W laboratorium stwierdzili, że to nastolatka i sprawdzali w każdej szkole. U nas nie wiadomo o trzech dziewczynach: o naszych paniach z chóru i o niejakiej Marii Garcii, która chodziła ze mną na hiszpański. Nie wiadomo, po kogo przyjechała karetka do szkoły. - wychodzi na to, że to ta trzecia została zamordowana, dodałem w myślach, teraz już przestraszony nie na żarty. Uświadomiłem sobie, że może chodzić o jedną z moich znajomych.

Elizabeth Carol

Biegłam korytarzami na zajęcia chóru. Czy ten dzień naprawdę musiał być tak fatalny? Początek był kiepski, a po tym jak autobus mi uciekł co raz bardziej byłam wkurzona, ze ten dzień dla mnie jest po prostu pechowy. Weszłam do sali, kiedy ten nowy chłopak- James kończył mówić. Byłam nieco zdziwiona, że oprócz mnie jest tak mało osób. Za to humor od razu mi się poprawił, gdy zobaczyłam Chrisa. Zdecydowanie wolałam go widzieć w normalnym otoczeniu niż w sali szpitalnej.
-Cześć- powiedziałam do zebranych i podeszłam do chłopaka. Pocałowałam go w policzek, a potem rozejrzałam się po zebranych.- W czymś przeszkodziłam?

Chris Parker

Byłem zszokowany słowami Jamesa. Taka mała mieścina a taka tragedia. We mnie aż wrzało. Co za bydle musiało to jej zrobić. Widząc Lizzy w drzwiach trochę się uspokoiłem.
- Cześć - powiedziałem do Lizzy i uśmiechnąłem się nieznacznie na jej pocałunek w policzek - James właśnie mówił nam, że jedna z uczennic została zamordowana. - Lizzy od razu znikł uśmiech z twarzy. Nie dziwię jej się. Objąłem ją ramieniem aby dodać jej otuchy.

Darren Mellark

-A tak się składa - zwróciłem się do Lizzy z przerażeniem w głosie -że w naszej szkole od dłuższego czasu nie pojawiają się trzy dziewczyny, w tym dwie z chóru-na początku nie dotarły do mnie własne słowa- Boże przecież Claire i Tayla - zamilkłem, nie chciałem nawet o tym myśleć. - Proszę niech ktoś z was mi powie, że chociaż widział któraś z nich na mieście, gdziekolwiek- mówiłem błagalnym głosem, nigdy nie darowałbym sobie gdyby coś im się stało.

Elizabeth Carol

Byłam wręcz przerażona po tym co usłyszałam. Dziewczyna została zamordowana? Kto byłby zdolny do czegoś takiego? Wtuliłam się bardziej w ramiona Chrisa, zdając sobie sprawę z tego jak nasze życie może się potoczyć. Nikt nie może przewidzieć tego co może się wydarzyć. Wzdrygnęłam się na samą myśl, że ktoś mi bliski mógłby skończyć tak samo jak ta dziewczyna.
-Jeśli chodzi o Taylę- zaczęłam niepewnie po słowach Darrena. Nadal nie dowierzałam w treść tego dziwnego sms'a i nie wiedziałam czy im to mówić czy nie, ale fakt faktem- nie widziałam Tayli i Claire od kilku dni. - Parę dni temu dostałam dziwnego sms'a od numeru zastrzeżonego, że Tayla jest w szpitalu bo chciała popełnić samobójstwo.
Powiedziałam i zarumieniłam się delikatnie. Miałam nadzieję, że Chris nie będzie miał do mnie żalu o to, ze nie powiedziałam mu wszystkiego.
-Co prawda nie wierzę w to za bardzo, ale rzeczywiście ani jej ani Claire nie widziałam od czwartku w tamtym tygodniu.

Chris Parker

Zdziwiłem się słowami Lizzy. Miała taką wiadomość na temat Tayli i nic mi nie powiedziała jak była u mnie w szpitalu. Pewnie tego się zlękła jak zacząłem pytać o przesłuchanie - Tayla próbowała popełnić samobójstwo? - zdziwiłem się patrząc to na Lizzy a to na chłopaków - Co ją do tego skłoniło? - nie mogłem uwierzyć, że coś takiego miało miejsce - Ja też nie miałem z nimi kontaktu. Ostatni raz widziałem je na chórze. Ale to nie mogą być one - powiedziałem, chociaż sam w to nie wierzyłem.

Elizabeth Carol

-Nie wiem czy chciała popełnić samobójstwo, ale dostałam takiego sms'a- mruknęłam cicho. Czułam, że Chris ma mi za złe, że nie powiedziałam mu prawdy i to sprawiło, że czułam się jeszcze gorzej. - Nie chce za bardzo w to wierzyć, ale faktem jest to, że żadne z nas nie widziało ich od prawie tygodnia.

Chris Parker

Byłem zakłopotany. W końcu Claire i Tayla są moimi znajomymi z chóru i kółka teatralnego. Zdziwiłem się, że pod moją nieobecność może się tyle wydarzyć.
- Tylko kto może być tą osobą, która wysłała ci tą wiadomość? - zastanowiłem się - To musi być ktoś z chóru, bo kto inny wie, że się znacie. - Zastanawiałem się czy jest w ogóle sens abym śpiewał dzisiaj. Postanowiłem się spytać o to Lizzy - Nie wiem czy to jest odpowiednia chwila, ale chciałbym zaśpiewać piosenkę na ten tydzień. Nie masz nic przeciwko? - spytałem ją niepewnie.

Elizabeth Carol

-Nie mam pojęcia-odpowiedziałam, a gdy zapytał o piosenkę kiwnęłam głową z delikatnym uśmiechem. -Jasne. Chyba każdemu z nas przyda się chwila odetchnienia. Jak na jedne zajęcia to chyba trochę za dużo informacji jak dla mnie. Zwłaszcza to o tej zamordowanej dziewczynie.
Słowo 'zamordowana' ledwo mogło przejść mi przez gardło.

Chris Parker

- Dzięki - powiedziałem i ucałowałem ją w policzek. Po czym wybiegłem na środek. - Atmosfera tutaj jest trochę napięta, więc postanowiłem zaśpiewać piosenkę ze serialu mojego dzieciństwa.

Remy Zero - Save Me (Smallville)
http://www.youtube.com/watch?v=Peuq5byt1BQ

Wsłuchiwałem się w muzykę uderzając ręką w takt muzyki.
Chris:
I feel my wings have broken in your hands
I feel the words unspoken inside

When they pull you under
And I would give you anything you want, know
You're all I wanted
All my dreams are falling down
Ugiąłem kolana śpiewając o wiele głośniej. Czułem, że całkowicie wczułem się w tą piosenkę.
Crawling around somebody save me
And two warm hands break right through me
Somebody save me
I don't care how you do it
Just stay
Stay
Come on
I've been waiting for you

Spojrzałem na grupę cheerleaderek i futbolistów, którzy towarzyszą nam w tym tygodniu.
I see the world has folded in your heart
I feel the waves crash down inside

And they pull me under
I would give you anything you want
You're all I wanted
And all my dreams are falling down
Ucieszyłem się widząc zaangażowanie chóru w moje wykonanie. Zdziwiłem się jak chwilę później dołączyli do mnie w znanym wszystkim refrenie.
Chris i ND:
Crawling around somebody save me
And two warm hands break right through me
Somebody save me
I don't care how you do it
Just stay
Stay
Come on
I've been waiting for you

Chris:
And all my dreams are on the ground

Chris i ND:
Crawling around somebody save me
And two warm hands break right through me
Somebody save me
I don't care how you do it
Just save me
Chris:
I've made this whole world shine for you
ND:
Just stay
Stay
Chris:
Come on
I'm still waiting for you

Odetchnąłem głęboko po skończonym występie. Bez słowa usiadłem z powrotem obok Lizzy czekając na jej reakcję.

Elizabeth Carol

Zarumieniłam się nieznacznie i z uśmiechem odprowadziłam wzrokiem. Przez cały występ świetnie się bawiłam, zwłaszcza, że tak samo jak on kiedyś oglądałam ten serial z moim starszym bratem, dlatego też przy refrenie dołączyłam do niego jako jedna z pierwszych.
- To było idealne- powiedziałam nieco weselej niż jeszcze parę minut temu i pocałowałam go w policzek Najchętniej pocałowałabym go w usta, ale jednak nadal byliśmy w sali chóru pełnej ludzi w tym nieznanych mi futbolistów i cheelederek.

Chris Parker

- Miło to słyszeć Lizzy - powiedziałem uśmiechając się do niej. Usłyszałem nastawiony budzik w mojej komórce - Muszę pójść wstrzyknąć sobie insulinę. - powiedziałem wstając - Nie ma chyba już sensu tutaj siedzieć, więc do jutra. - powiedziałem pochylając się nad nią i całując w policzek. W drzwiach odwróciłem się do niej machając jej ręką w której miałem teczkę od Darrena.

Elizabeth Carol

Kiwnęłam głową, a gdy mi pomachał sama mu odmachałam. Rozejrzałam się po zebranych i zauważyłam, że każdy już się zbierał. Widząc, że w końcu zostałam w sali jako jedna z ostatnich, wzięłam swoją torbę i wyszłam z pomieszczenia. Coś czułam, że dzisiejszej nocy-zwłaszcza po tym jak usłyszałam te wszystkie informacje od chłopaków- nie będę umiała zasnąć.